ادم های ساده را دوست دارم. همان هایی که بدی هیچ کس رو باور ندارن.همونایی که برای همه لبخند دارن.همون هایی که همیشه هستند.برا همه هستند.ادمای ساده رو باید مثل یک تابلوی نقاشی زیبا ساعت ها تماشا کرد .عمرشون کوتاه است
چون بعضی ها که میخوان با این خصلت زیبا اشنا باشند با خیال زرنگ بودن یا ازشون سو استفاده می کنن یا زمینشون میزنن یا درس ساده نبودن بهشون میدن
ادم های ساده را دوست دارم .بوی ناب ادم میدهند